Als een trauma - gebeurtenis onverwerkt wordt opgeslagen in je brein, dan voel je je constant in gevaar. Zo voelt het, zodat je je gaat wapenen tegen dat gevaar. Je kan je typisch hyper alert gaan gedragen, alles scannen, direct kijken waar is hier de uitgang, waar is de nooduitgang, hoe kijken de mensen, wat doen ze.
Net door dat veiligheidsgedrag hou je de angst in stand. Het is precies of je NU nog in gevaar bent. Dat willen we met exposure doorbreken. Automatisch veiligheidsgedrag moet je allemaal 'ontmaskeren', om de oefening te laten slagen.
Exposure betekent letterlijk blootstelling. Cliënten moeten hun angsten opzoeken, zodat ze merken dat ze die aankunnen. Waarom doen we dat? Je wordt bv verkracht door een man onder bedreiging met wapens, stel met een mes, dan is het mogelijk dat je angstig wordt bij het zien van een mes. Je gaat misschien vermijden om alleen met een man samen te zijn. Dan gaan we je daarmee confronteren. Vermits ik - je therapeut als je bij mij in therapie komt - zelf een man ben, kan je al ineens oefenen. Je kan bang zijn om op de grond te gaan liggen, of om aangeraakt te worden, dan kan dat ingeoefend worden, uiteraard met je duidelijke toestemming.
In het programma 'Geraldine en de vrouwen' zei Dr. Iva Bicanic, oprichter en directeur Centrum Seksueel Geweld in Nederland, dat alle vrouwen die seksueel geweld hebben meegemaakt hun voordeel kunnen hebben met dergelijke exposure aanpak.
Stel je voor dat je heel alert bent, en voortdurend de omgeving scant. Je zit bv aan een tafel, en je kijkt geregeld achterom om te zien of alles nog veilig is, of je kijkt stiekem in een spiegel, of venster wat er achter je gebeurt. De therapeut zal je dan vragen om te blijven zitten, en niet om te kijken.
Of je moet de confrontatie aangaan met een mes (je bent bv aangerand door iemand onder de bedreiging ban een mes). Het kan dan dat als iemand een mes vasthoudt je je al gelijk bedreigd voelt. Terwijl een mes ook kan dienen om een appel te schillen. De therapeut zal je vragen of je er klaar voor bent, en dan neemt hij een mes, schraapt en onverwachts mee over een muur (achter je rug), of schilt achter je rug een appel met dat mes. Je mag niet omkijken. Telkens wordt er gevraagd hoe hoog jouw angst is op een schaal van 0 tot 100 (0 = géén angst, 100 = de grootste angst die je kent). De therapeut zal je misschien vragen, of je denkt dat je het niet aankan. Een mogelijk antwoord zou kunnen zijn: 'neen, er is eerder een gevoel van, als het nu gebeurt, kom ik er niet levend uit'. Dat is jouw angstverwachting dus (de harm expectancy). Na het experiment, zegt de therapeut: ' je hebt niet omgekeken, je hebt me laten doen met dat mes, is er iets gebeurd?'. Neen, er is niets gebeurd, haar angstverwachting is niet uitgekomen. Dat gaat de therapeut dan checken bij de cliënte, tot ze het door heeft, dat er niets is gebeurd. Dan heeft ze iets geleerd. Als je dat vaker oefent, dan leer je, 'ik ben hier en nu veilig'.
Voor het vervolg over exposure. Lees verder ...
Tweejarige PEV Psychotrauma: diagnostiek en integratieve behandeling voor kinderen, jongeren en volwassenen, heden georganiseerd door BIP ism. VUB.
Imaginaire Exposure voor EMDR therapeuten, Agnes van Minnen en Hellen Hornsveld, 7 januari en 1 februari 2021.
Behandeling van PTSS met Exposure en EMDR, Psytrec, Bilthoven, Agnes van Minnen, Ad de Jongh, Tilly Koolstra en Sjef Berendsen, 28 september en 7 december 2021, inclusief 2 stagedagen.
RTL Documentaire Geraldine en de vrouwen (zie Videoland).
De gesprekken hebben enkel overdag plaats. Waar ? Park op den Berg, Kloosterstraat 9, bus 6, 1 ste verdieping, 2220 Heist-op-den-Berg. Ons appartement bevindt zich in Blok A, hoogste blok in dit complex.
Voor een afspraak bel op 0473 99 51 80 en vraag naar Luc Duprez.