Kalmeren - Repareren - Herstelpogingen

Dankzij het time-outprogramma kunnen partners zich beter leren te controleren. Jezelf (en eventueel ook de parnter) kalmeren is een belangrijke vaardigheid noodzakelijk om een goede partnerrelatie uit te bouwen. John Gottman spreekt van "physiological self-soothing".

Zowel gelukkige als ongelukkiger partners maken ruzie. Ze hebben ook dezelfde problemen. Ze sukkelen met dezelfde partnerdilemma's. Maar het grote verschil tussen gelukkige en ongelukkige paren is dat gelukkige paren erin slagen om de situatie waar nodig te repareren. Hun herstelpogingen lukken, terwijl ongelukkige paren gekenmerkt worden door mislukte herstelpogingen.

Zo'n herstelpogingen moet je niet zien als sterke communicatie vaardigheden. Integendeel het gaat om kleine dingen. Dat kan verbaal zijn (bvb sorry zeggen, kunnen toegeven), non-verbaal (bvb een zot gezicht trekken waardoor de partner moet lachen), een woord van troost en begrip, de andere aanhalen, of gewoon door zichzelf te kalmeren. Je kan je bvb kalmeren, door de ruimte te verlaten, en nadien later terugkomen, en het contact herstellen. Gelukkige koppels pikken op die herstelpogingen in, waardoor die pogingen dan ook lukken. Ongelukkige koppels doen dat niet, ze zien die herstelpogingen soms geeneens, of blijven gewoon doordraven, en laten die kansen verloren gaan.

Een relatietherapeut kan een belangrijke rol spelen om dit proces van kalmeren, en het positief openstaan voor herstelpogingen, te stimuleren.